เกมปริศนา

     หน้าจอ  หน้าจอ  หน้าจอ

     ทุกวันนี้  ไปไหนก็เห็นแต่คนจ้องหน้าจอเต็มไปหมด  ไม่ว่าจะเป็นโน้ตบุ๊ค  มือถือ  แทบเลต  หรือแม้แต่เครื่องเกมพกพาอย่าง  3ds,  wii,  หรือ psp vita

     เคยย้อนนึกกันไปบ้างไหมว่า  ก่อนที่เทคโนโลยีและเครือข่ายไร้สายจะเข้ามามีอิทธิพลกับชีวิตประจำวันกันขนาดนี้  เมื่อก่อน  เรามีอะไรให้หมกมุ่นกันบ้าง


     วันนี้  ยายคนเขียนผู้ซึ่งบางคราวก็ทันสมัยดี  บางทีก็เชยระเบิด  จะเอาเกมอย่างหนึ่งซึ่งมีมานานแล้ว  และวันนี้ได้กลับมาเล่นอีกครั้งมานำเสนอ




     รู้จักหนังสือรวมเกมปริศนาไหมคะ

     หน้าตา........................ประมาณนี้  

                                                                

                                             เก่าละ  บังเอิญเห็นเลยจิ๊กพ่อมาเล่น  เดี๋ยวนี้ไม่รู้เล่มละกี่ตังค์

     หนังสือแบบนี้จะเป็นหนังสือรวมเกมปริศนามากมายเอาไว้ในเล่มค่ะ  เท่าที่เห็นรู้สึกจะมีสองสำนักพิมพ์หลักคือ  บรรลือสาส์น  กะ  ปริศนา  อันนี้ของปริศนา
     แต่เดี๋ยวนี้ไม่แน่ใจว่ามีอยู่กี่มากน้อยนะ

     ซึ่งเกมในเล่มก็มีหลากหลาย  หากให้แยก  คงจะแยกได้เป็นสามหมวดหลัก  คือหมวดรูปภาพ  หมวดภาษา  และหมวดตัวเลข



     หมวดรูปภาพ

     หมวดนี้ก็จะมีปริศนาเกี่ยวกับรูปภาพ  อาจจะมีจุดมาให้ลากเส้นแล้วเป็นรูป  ระบายสี  หรือฮิตที่สุดอย่างหนึ่งก็นี่เลย


     จับผิดภาพ

                                              

     มีภาพมาให้สองภาพ  ให้หาว่าสองภาพนี้มีจุดแตกต่างกันอย่างไรบ้าง  เห็นแล้วนึกถึงสมัยเกมตู้จับผิดกำลังฮิตเนอะ(บ่งอายุมาก)
     แต่หากไม่อยากเล่นเกมตู้ก็เล่นแบบนี้ก็ได้แหละ  อาจจะไม่ได้สี่สีแบบที่หาได้ในอินเตอร์เนต  แต่การได้ใช้ปากกาไล่ไปทีละจุดแล้วกากบาทแบบนี้  ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะ

     แต่  ไม่รู้ทำไม  จะต้องหาเจอจุดผิดน้อยกว่าที่เขากำหนด 1 จุด  ทุกทีสิน่าา


     นอกจากจับผิด  อีกเกมหนึ่งที่เราชอบอยู่พักใหญ่  คือให้หาของจากในภาพที่กำหนดค่ะ  แบบนี้

                                                      

     เนี่ย  จะมีของโน่นนี่นั่นซ่อนอยู่ในภาพ  คนเล่นก็ตะแคงคอหาไปสิ  หาเจอแล้วจะวงไว้หรือระบายให้เห็นชัดก็ได้ ของเล่มนี้วางอยู่ที่ปกหลัง
     คิดๆไป  นี่อาจเป็นที่มาของเกมประเภท  HOG  (Hidden  Object  Games)  ก็ได้นะ



     เกมคำศัพท์

     ปริศนาคำทายที่ชอบที่สุดเลยมั้ง  เราว่ามันได้ใช้สมองดีอ่ะ  เป็นต้นว่า


     อักษรไขว้

                                     

     มีตาราง  มีเลขเป็นข้อๆ  มีคำบอกใบ้มาให้  แล้วให้หาศัพท์ไปลง  ดีนะ  แบบกระตุ้นให้เกิดความคิดดี  ถ้าเล่นได้สำเร็จแบบไม่ต้องเปิดเฉลยนี่จะเป็นอะไรที่สาแก่ใจมาก
     แต่บางคำก็แบบ  เหยย  มีคำนี้ในโลกด้วยเหรอวะ??

     อ่อ  ถ้าไม่มั่นใจแนะนำให้เล่นด้วยดินสอนะคะ  เวลาผิดจะได้ไม่วุ่นวายมากนัก
     แต่เอ.............ถ้าเล่นผ่านคอมคงไม่ต้องลบเยอะมาก  แต่เล่นด้วยดินสอก็ดูขลังดีนะ  อิอิ


     หาคำศัพท์

                                                         

     บริหารสมองแล้วมาบริหารสายตากันต่อ วิธีเล่นก็ดูศัพท์แล้วไปหาว่าอยู่ตรงไหนของตาราง  แล้วก็วงไว้
     แต่ก่อนเราว่าเราชอบเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษนะ  แต่ตอนที่กลับมาเล่นนี่  ชอบภาษาไทยมากกว่าแฮะ  โดยเฉพาะถ้ามีพวกสระติดมาเช่น  "ลั"  "ติ"  อะไรงี้  เราว่ามันเป็นจุดสังเกตได้ง่ายกว่าภาษาอังกฤษ
     อาจจะเริ่มแก่แล้ว  ค้นนานมันลำบากไป  555

     อ่อ  บางทีก็ได้ศัพท์ใหม่ด้วยนะ  นอกจากนี้ก็คิดซะว่าฝึกทักษะการลากเส้นไปละกัน  (แต่ก็ไม่เคยตรงอ่ะ  แหะๆ)


     ปริศนาหาเหตุผล

     อยากบริหารสมองสุดๆต้องอันนี้เลยล่ะ  จะให้เนื้อเรื่องมา  แล้วให้คำใบ้  โดยให้หาว่าตัวละครหลักเลือกทางเลือกไหนระหว่าง 1,2,3,4  ไรงี้   อย่างในตัวอย่างนี่  จะต้องหาว่า ในวันจันทร์ - ศุกร์ ดำเกิงพลต้องไปผับไหน ป่วยอะไร และต้องกินยาตัวไหน
    เราต้องใช้ความเชื่อมโยงกันจากโจทย์ที่ให้มาเพื่อหาคำตอบให้ได้

     ถ้าเล่นแบบนี้ทุกเกมแล้วผ่านทุกเกมก็เป็นอัจฉริยะเลยล่ะ!!!

     เกมตัวเลข

     สารภาพว่าเป็นหมวดที่เรามักจะข้ามไปเสียทุกครั้งเพราะไม่ถนัดเอาเสียเลย  จะเล่นอยู่จริงๆจังๆก็มีอยู่เกมเดียว  ซูโดกุ  แบบนี้

     ชาวบ้านเขามีแค่เก้าตัวเลข  แต่เล่มนี้มีถึง 12  จ๊ะ  เล่นกันให้มันไปข้างนึง  ยากนะ  แต่เล่นๆไปก็เพลินดี  ผ่านมั่ง  ไม่ผ่านมั่่ง  บางทีไม่รู้จะเติมไร  ยิ่งใช้ปากกาเล่นนะโอ๊ยย  เล่นแต่ละครั้งกว่าจะเติมได้นี่นาน  เพราะถ้าผิดนี่เวลาแก้ทีน่ารำคาญมาก




     นั่นล่ะค่ะ  เกมโบราณที่คนเขียนเพิ่งจะกลับมาเล่นอีกรอบหลังว่างเว้นจากการสอบ  เราว่าก็สนุกดีนะ  มันอาจไม่เร้าใจเท่าเกมต่อสู้สมัยนี้  ไม่มีสัตว์น่ารักหน้าไหนมาเดินตามต้อยๆแบบเกมแนวโปเกมอน  แถมยังไม่มีเสื้อผ้าให้เปลี่ยนแบบเกมเต้นด้วย

     แต่....คงเพราะเป็นคนชอบอ่านหนังสือและขีดเขียนอยู่เป็นทุนเดิม  เราจึงรู้สึกว่าการได้ใช้ปากกาหรือดินสอเขียนไปเขียนมาบนหน้ากระดาษ  ยังคงเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง  ที่ยากจะเลือนหายไปกับกาลเวลา  นอกจากนี้  การที่เราสามารถเล่นทีละเกมไปเรื่อยๆ  โดยไม่ต้องกังวลว่าผ่านไปสองชั่วโมงหนังสือมันจะหยุดการทำงานเพราะแบตหมดรึเปล่า  ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เล่นไปได้เรื่อยๆโดยไม่ต้องสนใจอะไรมากนักอีกด้วย



     เมื่อใดเบื่อสีสัน  เบื่อการเคลื่อนไหว  เบื่อความตื่นเต้นเร้าใจ  จะหวนกลับมาหยุดนิ่งอยู่กับอะไรเดิมๆบ้าง

     ........ก็ไม่เลวนักหรอกนะคะ  ;)